วันเสาร์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

วันศุกร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

กลอนกวนๆ

อยากมีเมียทำไม...ขอได้โปรด
อยู่เป็นโสดดีกว่าอย่าสุงสิง
มีเมียเกี่ยวเที่ยวไหนสุดไหวติง
เกาะเป็นปลิงเชียวนะให้ระวัง

สินสอดแพงแต่งแล้วไม่แคล้วคลาด
ต้องเป็นทาสปรนเปรอถูกเธอขัง
จะยิ้มรับกับใครกลุ้มใจจัง
ทั้งไหล่หลังถูกหยิกหล่อนจิกตี

ตัณหาหวงห่วงแสนในแดนหล้า
ริษยาพาวิกฤติคืออิตถี
พึงหลีกได้ให้ห่างสร้างเสรี
พบคนดีที่สุดจึงจุดไฟ

เขาว่าได้เมียดีเหมือนมีแม่
เป็นจริงแท้แน่ชัดตวงวัดได้
คือสามารถตีตบต้องหลบภัย
ไม่มีใครทารุณเท่าคุณเมีย

คนเหงาเหงา

คนเหงาเหงาที่เข้าใจเธอ

ในคืนเหน็บหนาว เมื่อความเหงาย่างกรายเข้ามา

ได้แต่ยืนมองขอบฟ้า ที่ช่างอยู่ไกล..แสนไกล

เป็นเพราะยังคิดถึง คน ๆ นั้นอยู่ในหัวใจ

ไม่เคยจะเปลี่ยนไป จากวันนั้นแม้เสี้ยวนาที

..ในคืนที่เหน็บหนาว เธอจะเหงาบ้างมั้ยตรงนั้น

จะมีใครคอยอยู่ข้างกัน เหมือนกับฉันเมื่อในวันวาน

เพิ่งรู้ในวันนี้..เมื่อความเหงาเข้ามาพบพาน

คืนเหงามันช่างยาวนาน เมื่อฉันได้คิดถึงเธอ

...อยู่ตรงนี้ ฉันยังไม่เคยพบใคร

ที่จะดีเท่าใจ ของเธอที่ให้กับฉัน

ในคืนนี้..ถ้าเธอมองที่ปลายขอบฟ้านั่น

ให้รู้ว่ายังมีฉัน อยู่ตรงนี้และคิดถึงกัน..

ที่ปลายขอบฟ้าไกล...